Όμως η δυστοκία του Διοικητικού Συμβουλίου να πάρει αποφάσεις μας έχει φέρει σε αυτή την κατάσταση και θα ήθελα πολύ συνάδελφοι να σας κοιτάξω στα μάτια και να σας πω ότι ο στόχος που είχαμε θέσει οι περισσότεροι από όσους είμαστε σήμερα στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΔΟΕΑΠ προεκλογικά βρίσκεται σε καλό δρόμο.
Αυτό που μπορώ να πω όμως, δυστυχώς για μένα, είναι ότι ως όργανο κάναμε πράγματα, αλλά κάναμε πάρα πολύ λίγα και τα περισσότερα δεν ήταν ουσιαστικά κι έχουμε ευθύνη. Ευθύνη γιατί όπως ανέφερε ο Ταμίας τα ελλείμματα συνεχίζουν να τρώνε τα αποθεματικά μας. Σας είπε και ο Πρόεδρος και ο Ταμίας ότι τον ερχόμενο Μάιο-Ιούνιο δε θα υπάρχει ρευστότητα και θα αρχίσουμε να πουλάμε ότι ασημικό έχουμε για να κερδίσουμε άλλον ένα χρόνο ενάμισι ζωής.
Αυτό κατά τη γνώμη μου έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμό από την πρώτη μέρα που πήγαμε στον ΕΔΟΕΑΠ. Δεν μπορεί να καις 2 εκατομμύρια το μήνα και να κοιτάς αδιάφορος τα λεφτά να πετούν κι είναι ευθύνη μας. Κανένας από μας πιστεύω ότι δε θέλει να πάμε στον ΕΟΠΥΥ, πιστεύω ότι κανένας συνταξιούχος δε θέλει μετά από 2,5 χρόνια, 2 χρόνια, εγώ να πω 3 χρόνια, να παίρνει μηδέν επικουρική σύνταξη και οι επόμενες γενιές να μην πάρουν ούτε σύνταξη, ούτε εφάπαξ, ούτε να έχουν την περίθαλψη που απόλαυσαν όσοι είναι συνταξιούχοι τα τελευταία 15-20 χρόνια.
Λοιπόν εγώ είπα από την αρχή συγκεκριμένα πράγματα. Άκουσα ότι μπορούμε να αυξήσουμε τα έσοδα, που εγώ δε νομίζω ότι μπορούμε άμεσα να αυξήσουμε τα έσοδα. Άκουσα από τον Πρόεδρο και είδα ότι και ο Γιάννης Αγγέλης με την Πόπη Χριστοδουλίδου το βάζουν ως θέμα, ότι πρέπει να είναι προτεραιότητα. Σαφώς είναι προτεραιότητα τα έσοδα.
Εχθές είχαμε μια συνάντηση ως Διοικητικό Συμβούλιο, με την κα Αντωνοπούλου την Πρόεδρο του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, για να μιλάμε επί πραγματικής βάσης, εγώ θα μιλήσω με νούμερα. Της κας Αντωνοπούλου της έθεσα το ερώτημα για το από 23% σε 30% αύξηση της κατανομής που είπε ο κ. Πρόεδρος και για τις κυριακάτικες εφημερίδες.
Ξέρετε τι απάντησε η κα Αντωνοπούλου; Ότι πρέπει να δούμε αν αυτό δεν οδηγεί -αν κάνω λάθος διορθώστε με- σε προβλήματα και του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ. Άρα είναι ένα θέμα που είναι σε πρωτόλειο στάδιο, δεν το έχει επεξεργαστεί κανένας και λέμε κάνουμε πρόταση. Με συγχωρείτε, αλλά αυτό με τους χρόνους που ζούμε στην Ελλάδα και με τις νομοθετικές ρυθμίσεις που θέλει, εγώ με το αισιοδοξότερο σενάριο κι αν βρει κάτι άλλο κάποιος να μου πει να το δεχτώ, δε θεωρώ ότι θέλει λιγότερο από οχτώ μήνες να γίνει. Σε οχτώ μήνες τελειώνουν τα λεφτά μας.
Για να πάμε και στην ουσία των πραγμάτων, για να ξέρουμε και ο καθένας μας και το κάθε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και ο καθένας θα μιλήσει για λογαριασμό του φυσικά, τι κάνει και τι κάνει ο άλλος. Εγώ τον περασμένο Απρίλιο συνάδελφοι λίγες μέρες αφού είχαμε εκλεγεί όλοι μας και ήμαστε νέο Διοικητικό Συμβούλιο κι αυτά που λέω γράφονται στα πρακτικά, είχε έρθει στο Διοικητικό Συμβούλιο ως θέμα η έγκριση της καταβολής συντάξεων δώρου Πάσχα.
Και ταυτόχρονα η κα Σπανοπούλου η πρώην Πρόεδρος είχε βάλει στο Διοικητικό Συμβούλιο θέμα έκτακτου βοηθήματος λόγω Πάσχα σε αυτούς που λαμβάνουν ΕΒΚΑ. Και στις δύο προτάσεις σας λέω από τώρα, για να το γνωρίζετε, μειοψήφησα και δε μειοψήφησα γιατί ξαφνικά με έπιασε η τρέλα να κόψω τις συντάξεις, να κόψω τα δώρα. Να έχουμε όμως λεφτά να τα δώσουμε.
Εδώ το ερώτημα είναι που θα βρούμε τα λεφτά που δίνουμε; Και δεν πήρα απάντηση δυστυχώς από τους συναδέλφους και μάλιστα σε εκείνη τη συνεδρίαση δέχθηκα και επίθεση από κάποιους συναδέλφους μη διαφοροποιείσαι βρε παιδί μου, γιατί πας απέναντι; Δεν πάω απέναντι επειδή θεωρώ ότι πρέπει να κόψουμε δώρα συντάξεις μισθούς ή οτιδήποτε άλλο, πάω απέναντι γιατί βλέπω ότι το καράβι βουλιάζει και ο χρόνος χάνεται.
Έχω επίσης την απορία. Ο κ. Χριστόπουλος εξειδίκευσε τα μέτρα κι είπαμε να συζητήσουμε και θα καταλάβετε από αυτά που θα πω γιατί έχουμε φτάσει σε αυτή τη σημερινή κατάσταση, να μην έχει πάρει το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσεις και να φέρνουμε έναν προϋπολογισμό ο οποίος έχει ψηφιστεί από τον περασμένο Μάιο και θα σας πω και γι΄ αυτό τι ακριβώς έγινε, για να γνωρίζετε τα πάντα.
Ξεκαθάρισα από την αρχή στους συναδέλφους ότι πρέπει να πάμε σε συνολικές προτάσεις. Δυστυχώς δεν έγινε αυτό και θα καταλάβετε τι ακριβώς έγινε. Δεν μπορούμε να ξεκινάμε με τους εύκολους στόχους, να ξεκινάμε με τους εργαζόμενους για παράδειγμα οι οποίοι είναι του χεριού μας, για να πάρουμε τα ψίχουλα στην εξοικονόμηση σε σχέση με τις μεγάλες δαπάνες. Αυτό είναι λαϊκισμός, δεν είναι ουσιαστική πολιτική.
Και τι εννοώ; Ο ΕΔΟΕΑΠ αυτή τη στιγμή έχει πολύ μεγάλες στρεβλώσεις, τα είπαν νομίζω και άλλοι νωρίτερα. Δεν μπορώ να δεχτώ για παράδειγμα συνάδελφοι ένας συνταξιούχος με 15 χρόνια εργασίας να παίρνει σύνταξη 1.100 ευρώ επί 14 και ένας άλλος με 40 χρόνια εργασίας να παίρνει 770 ευρώ. Αυτό δεν υπακούει σε καμία λογική, πρέπει να τελειώνει. Δεν μπορεί δυο υπάλληλοι του ΕΔΟΕΑΠ με τα ίδια χρόνια, τα ίδια προσόντα, τις ίδιες θέσεις να παίρνουν διαφορετικούς μισθούς.
Κι όμως, όλα αυτά που σας λέω τώρα συνέβαιναν επί χρόνια και τα κρύβαμε όλοι οι βολεμένοι κάτω από το χαλί. Δεν είχαμε το θάρρος να δούμε την πραγματικότητα. Και δικαιοσύνη λοιπόν για μένα και το έχω πει στο Συμβούλιο κατ΄ επανάληψη, είναι ο καθένας να παίρνει αυτό που του αναλογεί και ανάλογα με αυτό που έχει προσφέρει, ανάλογα όμως με την οικονομική κατάσταση του ταμείου.
Ακούω κάποιους συναδέλφους και με έχουν πάρει κάποιοι τηλέφωνο και λένε ότι θα μου κόψετε αυτό, θα μου κόψετε τη σύνταξη, θα μου κόψετε το επίδομα. Λοιπόν, να μιλήσουμε και προσωπικά εδώ πέρα. Είμαι ένας άνθρωπος που έχει τρία παιδιά, τα δύο πηγαίνουν παιδικό σταθμό και δεν μου τα παίρνουν στο δημόσιο και είμαι αναγκασμένος να πληρώνω.
Θα μπορούσα λοιπόν σκεπτόμενος ωφελιμιστικά να προτείνω την επαναφορά του επιδόματος βρεφονηπιακού σταθμού, όμως. εγώ συνάδελφοι προτιμώ να κάνω δύο θυσίες σήμερα, για να μπορώ να έχω τα οφέλη του ΕΔΟΕΑΠ και στο μέλλον. Υπάρχουν συνάδελφοι οι οποίοι δεν μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους ούτε στον ιδιωτικό παιδικό σταθμό και ρωτάω όλους εσάς τι πρέπει να πω εγώ σε έναν άνθρωπο που θα με ρωτήσει "γιατί αφού δίνεις κ. Καρούτζο και κύριοι του Συμβουλίου 1.300 ευρώ το μήνα επικουρική επί 14, γιατί δεν του κόβεις 2 κατοστάρικα και να του δίνεις 1.100 επί 4 να στείλω κι εγώ το παιδί μου παιδικό"; Θα με ρωτήσει το ίδιο και ο άνεργος και πείτε μου ποια είναι η απάντηση σε αυτή την ερώτηση, πείτε μου ποια είναι η απάντηση; Έτσι έχουμε καταντήσει τον ΕΔΟΕΑΠ.
Στα λόγια λοιπόν μπορεί να συμφωνήσουν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, στην πράξη όμως εγώ δεν κατάλαβα καμία λογική του να το πούμε στη Συνέλευση. Τη λογική του να το πάμε το θέμα στη Συνέλευση δεν την κατάλαβα ποτέ μου μέχρι τώρα, διότι συνάδελφοι δε θα κάναμε εκλογές, θα κάναμε μόνο συνελεύσεις συνάδελφοι, αν ήταν να αποφασίζουν τα Διοικητικά Συμβούλια θα κάναμε μόνο συνελεύσεις. Μήπως δεν την ξέρατε την οικονομική κατάσταση του ΕΔΟΕΑΠ; Εθελοτυφλούμε, κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, τι είναι αυτά;
Όπως λοιπόν δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πάμε σε Συνέλευση, δεν καταλαβαίνω επίσης τους συναδέλφους που το Μάιο και τον Ιούνιο που είχαμε εκλογές της ΕΣΗΕΑ έλεγαν να δούμε τι γίνεται με τον πόρο, για να πάρουμε μέτρα το Σεπτέμβριο. Μετά αρχίσαμε να μιλάμε για δημοψήφισμα, δηλαδή σε ποιο πλαίσιο θα γίνει το δημοψήφισμα, ποιος θα το εξειδικεύσει; Θα θέσουμε προς ψήφιση το πακέτο Χριστόπουλου, στο οποίο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο; Πόσο χρόνο θα χάσουμε ακόμα; Αυτά για μένα είναι ακατανόητα και επικίνδυνα.
Και δεν αντιλαμβάνομαι τη λογική του Προέδρου να θέλει σε συνεχή Συμβούλια να αποφασίζουμε αποσπασματικά για μειώσεις στους μισθούς των εργαζομένων και στο τέλος σε μία συνεδρίαση που ευτυχώς δεν ήμουνα -το λέω ευτυχώς- ψήφισε ο ίδιος λευκό. Αυτά είναι πρωτοφανή πράγματα.
Δεν καταλαβαίνω τη λογική να κάνουμε μια Επιτροπή καινούρια να πάμε τέλος του χρόνου και ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι, όταν στο τέλος του χρόνου αν δεν κάνω λάθος και να με διορθώσει ο Ταμίας θα είναι 12 εκατομμύρια τα αποθεματικά. Θα μου πείτε εσύ τι κάνεις, έτσι;
Θα σας πω εγώ ότι βάσει του καταστατικού συνάδελφοι εγώ δεν καθορίζω την ημερήσια διάταξη του Διοικητικού Συμβουλίου κι ούτε μπορώ να την καθορίσω. Μπορώ επίσης να σας πω για παράδειγμα ότι έχω καταγγείλει επίσημα στο Διοικητικό Συμβούλιο ότι δόθηκε εισιτήριο σε ασφαλισμένη μας για να μπει σε συμβεβλημένο νοσοκομείο για να κάνει εξετάσεις και ακόμα δεν έχω επίσημη απάντηση από πού πήρε το εισιτήριο.
Μπορώ να σας πω ότι φτάσαμε να υπάρχουν μέλη του Δ.Σ. που ψήφιζαν για οδοντιατρικές περιθάλψεις του παιδιού γνωστής τηλεπαρουσιάστριας στις ΗΠΑ, πράγμα που δεν προβλέπεται από καμία διάταξη και καμία διαδικασία του ΕΔΟΕΑΠ. Αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα.
Συνάδελφοι σας ενημερώνω λοιπόν και συνοψίζω, ότι δεν έχω ψηφίσει μέχρι στιγμής την παροχή ούτε δώρων Χριστουγέννων, ούτε Πάσχα, ούτε επιδόματος καλοκαιριού 1,5 εκατομμύριο ευρώ στον ΕΔΟΕΑΠ.
Δεν έχω ψηφίσει και εμμένω στη θέση μου έκτακτο επίδομα 200 χιλιάδες ευρώ και δεν τα ψήφισα γιατί δεν υπάρχουν τα λεφτά. Και όσοι νομίζετε ότι θα βρέξει λεφτά από τον ουρανό κάποια στιγμή, πλανάστε πλάνην οικτρά και θα έρθετε μετά από δύο χρόνια να λέτε ότι εσείς δε μας τα λέγατε.
Και θέλω να διαβεβαιώσω όλους τους συναδέλφους επειδή ακούω διάφορα και θέλω να τα ξεκαθαρίσω, ότι είμαι ένας άνθρωπος από τους τρεις που ίδρυσαν παράταξη η οποία κατέβηκε στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ.
Έλεγα τα ίδια και προ των εκλογών και στην περίοδο των εκλογών και μετά τις εκλογές και ψήφιζα τα ίδια και όποιος συνάδελφος από το Διοικητικό Συμβούλιο έχει κάτι να μου καταλογίσει σε ασυνέπεια λόγων και έργων, τον προκαλώ να μου πει αν εφάρμοσα πρακτικές πολιτικού υαλοκαθαριστήρα, πολιτικού χαμαιλεοντισμού και αν έστω μία χρονική στιγμή σαμπόταρα τη λήψη αποφάσεων από το Διοικητικό Συμβούλιο.
Κλείνω με αυτό που θα σας πω, για μένα προσωπικά υπεύθυνη στάση είναι σήμερα να μην ψηφίσω τον προϋπολογισμό που κατατίθεται από το Διοικητικό Συμβούλιο, γιατί δεν τον ψήφισα, γιατί εξήγησα ότι δεν είναι καθόλου ρεαλιστικός και είναι εκτός πραγματικότητας, τον περασμένο Μάιο όταν συζητήθηκε το θέμα στο Διοικητικό Συμβούλιο και απείχα από τη συγκεκριμένη ψηφοφορία με αυτό το σκεπτικό, στη διάθεση όποιου θέλει τα πρακτικά.
Σας καλώ κι εσάς σε αυτή την περίπτωση να δεσμεύετε το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΔΟΕΑΠ να φέρουμε άμεσα ένα ρεαλιστικό αναθεωρημένο βιώσιμο προϋπολογισμό. Πιστεύω ότι το οφείλουμε σε όλους, στον εαυτό μας και στις μελλοντικές γενιές, στη μελλοντικές γενιές οφείλουμε να έχουν σύνταξη, να έχουν φάρμακο, να έχουν περίθαλψη. Δεν μπορούμε να λειτουργούμε με τη λογική του φαταούλα και στο τέλος να μη μείνει τίποτα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
